Mijn kind heeft ADHD: Dit is wat de meeste ouders denken als ze het nieuws horen. De frustratie en angsten slaan toe. Wat is het, en wat gaat er gebeuren en … Dit zijn een aantal vragen die door je gegaan:
- Kan mijn kind zich nooit concentreren,
- Zal het altijd extra hulp nodig hebben
- Medicijnen? Is dat echt nodig?
- Moet het naar een andere school?
- Help!
Ik snap deze angsten heel goed
Mijn naam is Ilse Baars. Ik ben lang pedagogisch medewerker op verschillende crèches geweest. Ook ben ik onderwijsassistent en kindercoach. Sinds mijn zoon Thijs overprikkeld van de Bso afkwam en de crèche failliet ging, heb ik geen nieuwe baan gezocht. Ik voelde dat ik er moest zijn voor hem en zijn zusje. Toch kan ik niet stilzitten en ben ik op de school van mijn kinderen erg actief als vrijwilliger. Overblijfcoördinator, Ouderraad lid, en als er maar ergens hulp nodig is ben ik er.
Ondanks alle pedagogische kennis voelde ik toch de angsten ook, maar ook opluchting
Deze diagnose, stempel of hoe je het ook wilt noemen veranderd je kind niet. Het was altijd al een kind met ADHD. Je hebt nu alleen de mogelijkheid om hem of haar te helpen. Probeer dus niet in paniek te raken. Je kind voelt dit erg aan en zal het ook moeilijker vinden om aan het idee te wennen.
Mijn kind heeft ADHD
Misschien had je altijd al een vermoede. Misschien kwam het bij de leerkracht vandaan. Misschien zagen ze iets bij de GGD. Maar voor je kind is het nieuw. Grote kans dat ze het als een fout zien. Ze gaan ertegen vechten… Als je er relaxed mee om gaat, doet het kind dat ook.
Zelf had ik altijd al een vermoeden. Thijs was als baby heel snel overprikkeld. Als we hem iets te laat in bed legden, gilde en krijste hij het uit. In bed Di werd het erger, niks kon hem troosten.
Alleen als ik met hem in bed ging liggen, huid tegen huid, hem heel hard tegen mij aan houden.. deken over hem heen, zodat hij in compleet donker lag. Na 10 minuten werd hij langzaam aan rustiger en kon hij slapen.
Op de crèche zagen ze sneller dat hij naar bed moest. Hij had echt geluk met de leidsters die hij had.
De diagnose mijn kind heeft ADHD
Een paar maanden geleden kreeg hij echter de stempel pas. Ik zag het echt als: YES!
Ik ben zelf pedagogisch medewerker en opgeleid als kindercoach. ADHD is echt een superkracht.
Boeken voor kinderen om zelf te lezen zijn er bijna niet.
Daarom heb ik, met hulp van Thijs, een kinderboek geschreven over een koala met ADHD.
Kinderen met ADHD voelen zich vaak anders. Ze kunnen moeite hebben om in de groep te passen en vrienden te maken. In dit boek gaat Sam de drukke koala op avontuur vanuit Australië en ontdekt de positieve kanten van ADHD. Hij is officieel nog niet uit. Hij ligt nu bij Lemniscaat om te kijken of ze het willen uitgeven. Op die manier komt het makkelijker in de winkels en kan ik heel veel kinderen en ouders helpen met mijn boek.
Volgende keer zal ik meer vertellen over het fantastische ADHD.