Vegetalia: Bij mij thuis eten we weinig Italiaans, dat was eerder meer. Daarom wilde ik graag kijken of ik opnieuw verliefd kan worden op deze iets wat vergeten keuken, bij mij thuis. Drie recepten ga ik proberen, van tiramisu tot pasta en natuurlijk een soepje. Gek op soep. Dit gaat de eerste keer worden dat ik tiramisu ga maken. Bij dit boek gaan het alleen uitdagingen worden. Ik heb er zin in, sta te springen om te beginnen. Here we go!
Tiramisù di spritz een heerlijk recept uit Vegetalia
Dit recept bestaat uit weinig stappen en relatief weinig ingrediënten. De vorm is snel gevuld, de laagjes afwisselen. Het heeft iets zens, steeds dezelfde makkelijke stappen volgen. De wachttijd is eigenlijk het enige dat moeilijk is.
Ik heb hem in de koelkast staan, er is een lichte paniek in me, kan ik wel een mooie foto maken? Krijg ik hem goed uit de vorm? Dat is mijn enige twijfel.
Proeven, het bittere van de koffie komt naar voren, maar ook de amandel proef ik. De slagroom is heerlijk gezoet. De koffie, het bittertje, de uitgesproken smaak van amandel en het slagroom. Het zijn melodieën, die in perfectie je oraal bevredigen. De smaken houden elkaar vast, het zijn de beste vrienden. Het is heerlijk, zacht, romig en toch een beetje brutaal. Het verbijsterend is dat zulke makkelijke, simpele ingrediënten zoiets moois creëert. Dat is telkens een verrassing. Het maken van een goed recept, dat goed lukt, dat fantastisch smaakt. Euforisch word ik daarvan.
Dit is uitermate geschikt om te maken voor kerst, het kan zo de koelkast in. Op de dag zelf even scheppen, er wat cacao over en je bent klaar. Dit was tevens de lekkerste tiramisu die ik heb gegeten en ik heb hem gewoon zelf gemaakt! Nou ja, met een beetje hulp van dit recept van Luna Trapani.
Dromerig, fluffy wolken, zachtheid, eigenheid, karakter, zijn enkele woorden die ik wil toevoegen.
Crema di fagioli (romige bonensoep)
Dit recept is simpel, de kooktijd is 30min tot 2uur. Dat hangt af van welke bonen je gebruikt. Ik heb de makkelijke weg genomen, witte bonen uit blik gebruikt. Ik heb de soep ongeveer 40 minuten laten pruttelen alvorens ik hem mocht pureren. Wist je trouwens dat deze soep origineel plantaardig is en dat hij uit Toscane komt?
Bij deze warme verwennerij serveer ik versgebakken broodjes en wat olijfolie op de soep. De kleur is warm, een echte herfstkleur, tegen oranje aan. Open, vriendelijk glimlacht ie naar me. Wow, een soep vol smaak, de kruiden die perfect hun plicht hebben gedaan. Hij streelt me en verrast me. Het werkt met elkaar samen, ik had niet verwacht dat ie zo bol van smaak zou staan. De brood past er perfect bij, maakt het iets zachter. De salie, laurierblaadjes en rozemarijn zijn de helden, de groenten die erin zitten proef ik niet zo, maar in deze lekkernij vind ik dat totaal niet erg. Dit is dus ook Italiaans! Mij mag je wakker maken voor deze soep. Vier heerlijke kommen. Hij vult goed, door de bonen. De ouderwetse bonensoep die je misschien bij je oma kreeg, is dit totaal niet. Romig, brutaal en heel lekker.
Pappardelle ai funghi porcini (pappardelle met eekhoorntjesbrood)
Helaas moet ik toegeven dat ik geen pappardelle heb kunnen kopen, daar zat namelijk ei in. Ik ga het maken met tagliatelle. Eekhoorntjesbrood is nog niet het seizoen voor. Ik neem oesterzwammen en shiitake. Erg jammer dat ik het niet precies na kan maken, maar zo kunnen we kijken hoe veelzijdig dit recept is. Als het heel lekker is, kun je dat gewoon vervangen en dus vaker maken.
De stappen zijn simpel, makkelijk in zijn eenvoud. En dan staat er alweer een nieuwe creatie op tafel. Beeldschoon vind ik het. Ik hou ervan om te eten met mijn ogen, te ruiken, van het maken, het proces.
De saus is lekker romig, zacht. Gecombineerd met de champignons voelt ie als een knuffel. Als je van uitgesproken smaken houdt, is dit niet voor jou. Zacht, warm, gezellig en romig, dat zijn hele mooie eigenschappen. Nootig door de paddenstoelen. Bij het koken, proef ik van de saus, hij is me te zout. Ik hoop door het toevoegen van de pasta dat het goed komt. Het is meer dan goed gekomen, hij is onwijs lekker!
Indruk van Vegetalia
Het boek, de foto’s, het gevoel dat ik krijg van dit boek is wat ongezellig. Als ik aan Italië denk, denk ik aan kleur, aan warmte. Het servies dat gebruikt is, is veelal wit, de omgeving waar gefotografeerd werd ook. Ik vind hem wat sober daardoor. De gezelligheid dat ik met zo’n heerlijk land associeer mis ik een beetje. Misschien zit ik vast in oude patronen en is dit het nieuwe, moderne Italië. Evengoed zijn de recepten duidelijk, de gerechten die eruit ontstaan zijn heerlijk.
Over Luna en ontstaan van het boek
Luna is de dochter van een Italiaanse vader en een Antwerpse moeder. In het restaurant van haar ouders was ze na schooltijd te vinden om te helpen. Haar eerste kookboek ‘Veganista’ ontstond doordat ze haar favoriete gerechten ging ‘veganizen’. In 2020 opende ze haar plantaardige Italiaanse restaurant ‘Spritz’ in Antwerpen. ‘Les is more’ zegt ze altijd. Lekker eten, dat makkelijk is, dat past bij haar. In Italië zijn veel onbekende regionale recepten die vaak al veganistisch zijn. De recepten komen vaak uit de ‘arme’-keuken, omdat groenten, bonen vaak goedkoper zijn.
Leren en conclusie
Het gekke is, bij dit boek heb ik veel geleerd. Nieuwe smaken, nieuwe recepten, dat ging met vallen en opstaan. Een goede foto maken, dat er appetijtelijk uitzag, was een uitdaging. Toen ik het op een bordje neerzette kwam ik erachter dat ik teveel laagjes had, ik had er een soort lasagne van gemaakt. Zo leer je. In de soep, heb ik andere kruiden leren kennen, daarvan heb ik genoten. Ik kan in alle eerlijkheid zeggen dat ik weer verliefd ben geworden op de Italiaanse keuken, het dromerige van de dessert, het romige van de soep en de nootachtige smaak van de pasta. Het was smullen.
Handig om te weten over Vegetalia:
- Auteur: Luna Trapani
- Uitgever: Terra
- EAN: 9789089898692
- Online is Vegetalia onder andere te koop bij Bol.com
Veel liefs van mij!