Klankschaal ceremonie, wat is het eigenlijk? Op een koude maandagmorgen loop ik richting De Poort in Groningen. Ik ga een klankschalen ceremonie volgen. Eerder bij een ademhaling workshop, was ik al in aanraking gekomen met de schalen, dat was een ontzettend fijne ervaring. Wat zou het fijn zijn als dat weer zou gebeuren. De deur stond al open, er staat een frisse vrouw ons op te wachten. Deze ceremonies worden om de week gegeven om 9 uur. Voorwaarde is dat je goed rustig op je rug kunt liggen. De kosten zijn maar 5 euro, je kunt extra geven als je dat wilt.
Martien, geeft de Klankschaal ceremonie
We moeten even wachten op de gang, ieder van ons doet de schoenen en jas uit. De deur gaat open, daar staat een vrouw met de meest vriendelijke, warme glimlach die ik in lange tijd heb gezien. Martien heeft een paars tuniek aan, ze straalt. Mijn naam word gevraagd, ik mag naar binnen. Er liggen 7 matjes, ervoor staan de klankschalen en een harmonium. Ik kies een matje uit, leg mijn handdoek over het matje en een dekentje klaar om over me heen te leggen. De mensen druppelen binnen, er hangt een sfeer die ik als ‘zoekend stilte’ zou willen omschrijven. Daar vind ik mezelf ook in. Heel kort vertelt ze dat deze ceremonie bedoeld is voor de zeven hoofdchakras. De schalen kunnen wel 30 dagen doorwerken. Geen vlees, zuivel, alcohol, drugs of koffie mag je vandaag nemen. Ze legt kort, eerst gaat ze de schalen bespelen, meezingen, mantra zingen en op het laatst wil ze op het harmonium spelen.
Het zonnetje buiten straalt naar binnen
Het zonnetje buiten straalt naar binnen, hoop vult mij. Wat een prachtige dag om dit te mogen ontvangen. We mogen gaan liggen, met het hoofd richting de schalen. Zo plat mogelijk op mijn rug, voeten iets uit elkaar en de handpalmen omhoog. Er hangt een sereen gevoel in de lucht, als ik mijn ogen sluit. De klanken baden over me, ze dringen in mijn lijf. Ik voel tintelingen, ik voel veel masserende tonen die telkens aandacht hebben voor andere plekken van mijn chakra’s en mijn lichaam. De schalen dompelen me onder in een bad van Om. De geluidsmassage maakt me rustig. Zo heeft mijn echte ik de kans om naar boven te komen. Ik voel een vrede, liefde en blijdschap binnen komen, dat is mijn ware ik. Maar ik voel ook een gevecht in mezelf, een gevecht tegen de klanken. Woorden die voorbij komen, geen rust kunnen vinden in mijn hoofd, terwijl mijn lijf het ondergaat. Daar komt het wel binnen.
Zingen
Na de klankschalen komt ze met een soort belletjes bij ieder van ons langs. Ik vind het vreugdevol en vrolijk klinken. Alsof de lente eraan komt. In mijn gedachten zie ik kinderen op fietsjes voorbij komen, die de grootste lol hebben, met belletjes die achter hun fietsjes dat vreugdevolle geluid teweeg brengen. Vervolgens bespeelt ze het harmonium, dit instrument heb ik nog nooit horen spelen, het is warm, het zijn diepe tonen. Dit voelt meer als de herfst, het warme dekentje, daar lig ik al onder. Ik ben niet alleen op reis geweest via mijn chakra’s, maar ook door de levensseizoenen. Ze begint te zingen, ik luister aandachtig, volgens mij is dit Nederlands, ik luister beter en ik hoor:
“Adem in, en kom tot rust
Adem uit, glimlach zacht
Thuisgekomen in het nu
Is elk moment een wonder”
Deze woorden omvatten alles. Ik kom omhoog en ga richting haar zitten. Met mijn dekentje om me heen gedrapeerd. Elke keer als ze zingt glimlach zacht, doe ik dat.
Einde van de klankschaal ceremonie
Ze vraagt iedereen om drie keer diep in- en uit te ademen, omhoog te komen. Mensen delen hun ervaringen. Iedereen heeft er iets uitgehaald, voor mij word ik geplaagd door mijn gedachten. De rust die ik telkens zo warm aangeboden kreeg, komt niet volledig binnen, onrust blijft me bezig houden. De tintelingen waren er massaal, ik hoop dat ik in de positieve vibraties mag komen en weer meer open mag staan voor deze mooie ervaringen.
Met elke ervaring win je, ook al voelt dat op dat moment misschien niet zo. Ik weet dat het een switch in mijn hoofd is. Afgesloten zijn is het tegenovergestelde van open, bij pijn doe je het deurtje dicht, alleen komt het licht dat buiten schijnt, ook niet binnen. Eigenlijk moeten we ons niet verstoppen bij pijn, mogen dat juist laten zien. Leren we allemaal van, zo komt ook dat licht dat ongetwijfeld buiten schijnt, eerder binnen in je hart. Het is heerlijk de week beginnen, ik ga vast nog een keertje.